Lees hieronder het verhaal van Kobe – Kobe zoekt bij HorseNature duidelijkheid over welke volgende stap hij moet zetten in zijn loopbaan.

Andere verhalen uit de praktijk van HorseNature lees je hier.

Kobe heeft een duidelijk zicht op de vraag waarmee hij naar HorseNature komt. Hij wil namelijk een beslissing nemen rond zijn loopbaan. Terwijl hij vertelt, wordt duidelijk dat hij 3 opties overweegt:

• Zijn huidige baan behouden, die hem inhoudelijk niet meer zo boeit, maar wel voldoende vrije tijd en ook financiële slagkracht geeft om daarnaast andere dingen te doen, meer specifieke verre reizen maken, zijn passie.
• Een andere job zoeken die voortbouwt op zijn expertise, waar hij wel terug uitdaging vindt, maar mogelijk moet inboeten aan extra voordelen zoals vrije tijd en financiële compensatie, wat dan ten koste gaat van het reizen.
• Iets gaan doen met zijn passie en interesses, namelijk verre continenten bezoeken en ‘low impact’ (=ecologische) reizen maken. Hij heeft het gevoel echt bij te dragen aan een betere wereld door deze soort reizen voorop te zetten.

Tijdens zijn introductie blijkt dat Kobe al veel nagedacht heeft over de opties, hij heeft alle facetten geanalyseerd, kan overal de voor- en nadelen van benoemen. Hij heeft vanuit logica echt over zowat alles nagedacht. En toch komt hij niet tot een beslissing. Terwijl de huidige situatie op zijn werk steeds moeilijker houdbaar is, maar hij heeft het gevoel niet te kunnen bewegen tot hij weet wat hij wil doen. En dat weet hij dus niet, dus blijft hij zitten en raakt nog meer gefrustreerd.

Ik merk tijdens zijn verhaal dat er een deel van Kobe echt ongeduldig wordt door het gevoel ‘vast’ te zitten in zijn verhaal en niet vooruit te komen. Hij voelt voor zichzelf best veel druk om toch maar te gaan beslissen en niet wetende wat, loopt hij telkens terug vast. Hij beperkt zich in het maken van zijn overwegingen tot informatie die uit één deel van hem komt, namelijk zijn ‘hoofd/rede’ die rationele argumenten geeft. Om tot een beslissing te komen, zal het belangrijk zijn dat hij voeling krijgt met alle delen van hem, dus dat hij bijvoorbeeld ook rekening houdt met hoe hij zich voelt bij een beslissing en hoe de beslissing kan bijdragen aan de zingeving in zijn leven. Om hem daarmee te helpen, stuur ik Kobe meteen bij de paarden. Verder zaken analyseren en overdenken zal hem niet verder helpen, dat doet hij al de hele tijd. Hij heeft ervaring nodig om uit zijn hoofd te stappen en terug zicht te krijgen op de andere delen.

Ik nodig Kobe uit om in de piste te gaan bij de paarden en met het materiaal eens zijn 3 opties neer te leggen die hij voor ogen houdt: blijven, hetzelfde maar elders, iets met zijn passie. Hij gaat aarzelend aan de slag, ziet niet meteen hoe dit hem vooruit zal helpen want hij kent zijn opties al.

Ik vraag hem vervolgens te benoemen wat hij heeft neergelegd en hij wijst naar 2 hoepels die aan de ene kant van de bak vrij dicht bij elkaar liggen en geeft aan dat de ene de huidige job is en de andere een andere job bij een ander bedrijf. De 3^de hoepel, die staat voor zijn interesse in reizen, is helemaal aan de andere zijde van de bak beland. Als ik die feedback geef, is het even stil. Dan zegt Kobe: ‘Ja, dat is wel de realiteit, eigenlijk zou ik liefst van al een andere job gaan doen binnen mijn interesseveld, maar dat is nog niet mogelijk, daarvoor heb ik niet de juiste opleiding en ervaring. Dus in de realiteit liggen die 2 opties ver uit elkaar.’

Ik nodig hem uit om bij elk van zijn opties te gaan staan en te kijken wat er bij hem gebeurt. Kobe wandelt eerst naar de hoepel met zijn interesses, de paarden komen afgeslenterd en bij hem in de buurt staan. Ze zijn ontspannen. Vervolgens gaat Kobe naar de hoepel die zijn huidige job weergeeft, de paarden kijken hem na maar verroeren initieel geen vin. Vervolgens draaien ze zich zelfs om, weg van waar hij staat, Kobe staat even te twijfelen. Daarna gaat hij naar de optie ‘andere job’, waar de paarden terug naar hem toestappen, maar deze keer een stuk nerveuzer dan voorheen. Ze lopen langs hem heen, blijven in zijn buurt, maar blijven geen moment stil staan.

Kobe komt terug en we bespreken zijn ervaring. Hij vertelt dat de optie ‘andere job’ hem nerveus maakt, omdat hij eigenlijk niet ergens anders hetzelfde wil gaan doen. Hij heeft niet het gevoel dat dit hem dichter brengt bij wat hij eigenlijk wil doen. Het feit dat die 2 (andere job en iets doen met reizen) zo ver uit elkaar liggen, stoort hem eigenlijk.

Ik vraag of hij op basis van zijn inzichten iets wil veranderen aan zijn opstelling en hij gaat terug de bak in. Hij neemt de hoepel die staat voor ‘andere job’ en neemt die mee naar het midden van de piste. De hoepel ligt nu verder van de huidige job en dichter bij het werken met zijn interesses. Kobe legt later uit dat hij de ‘andere job’ nu tussen de 2 heeft gelegd als een soort ‘tussenstap’. Hij kan van reizen zijn job nog niet maken op korte termijn, maar wil wel iets zoeken dat dichter bij zijn interesses aansluit, zodat hij ervaring kan opdoen.

Hij gaat terug in de ‘andere job’ staan en deze keer komt één van de paarden bij hem staan en laat zich strelen. Als Kobe terug bij de ‘huidige job’ gaat staan, draait het paard zich om, loopt initieel verder van hem weg, om vervolgens terug om te draaien, recht naar hem toe te stappen en hem een vriendelijk, maar beslist zetje te geven, uit zijn ‘huidige job’ hoepel. Het paard wandelt vervolgens terug weg en gaat bij zijn vriend staan.

Kobe komt even later bij me staan en is verbouwereerd over de reactie van het paard bij zijn ‘huidige job’. Hij vertelt: ‘Eigenlijk weet ik al langer dat het tijd is voor iets anders, maar de voordelen van de huidige job zorgen er wel voor dat ik elk jaar een grote reis kan maken en dat hield me tegen want dat wil ik ook niet verliezen. Maar eigenlijk is het echt tijd om een stap verder te gaan om mijn grote droom waar te maken. De reactie van het paard heeft dat meer dan duidelijk gemaakt en ik voelde eigenlijk opluchting toen hij me uit die hoepel duwde, alsof hij me een duwtje in de rug gaf. Ik praat er al lang over om iets professioneel te gaan doen met mijn passie rond ecologische reizen en zo bij te dragen aan een beweging waar ik sterk in geloof. Maar eigenlijk was ik niet overtuigd dat dit realistisch was en dit hield de situatie in stand.

Ik vraag hem hoe hij denkt zijn inzichten in de praktijk te brengen. Kobe geeft aan dat het blijven in de huidige job echt geen optie meer voor hem is, dat hij dat wel echt beseft nu. En dat hij vooral duidelijk zicht moet hebben op een concrete volgende stap. Daarvoor zal hij de komende weken een aantal mensen contacteren in de reissector, om zo meer voeling te krijgen met wat er mogelijk is. En daarnaast zal hij voor zichzelf ook zijn zoekcriteria rond ‘een andere job’ bijstellen op jobsites en actiever zoeken naar een uitdaging in sectoren die met reizen verband houden, waardoor hij al ervaring in de sector kan opdoen, als een tussenstap naar zijn droomjob als organisator van ecologische reizen.

 

Wil je zelf eens coaching met behulp van paarden ervaren? Contacteer me en we maken een afspraak.

Andere verhalen uit de praktijk van HorseNature lees je hier.